Plastiche chirurgie

Na een heerlijk weekend zijn we weer begonnen op de OK. Vorige week hebben ze een aantal anesthesie toestellen hersteld die niet goed functioneren, dus deze week konden we weer vol goede moed aan de slag..... Tenminste dat was de bedoeling....tot gisteren van 1 toestel het scherm opnieuw kapot ging en in een andere zit een lek dat gewoon niet te vinden is. We krijgen het niet onder de 400ml.... Dus dat betekend voor deze week dat we maar op 1 OK algehele anesthesie kunnen geven en op de andere twee OKs doen we hernia's onder spinaal.... Wat natuurlijk weer heel saai is. Hoewel de mensen natuurlijk superblij zijn dat ze van de pijn af zijn. En daar doe je het uiteindelijk voor. Verder hebben ze besloten om een avondprogramma te gaan vullen met de plastische chirurgie. Dat wil zeggen dat we eigenlijk 1 operatiekamer de hele dag en avond openhouden om te opereren onder algehele anesthesie. Donderdagavond zal marloes met dr. John plastische doen en vrijdagavond zal ik met dr. Sean plastische doen. Er zijn gewoon zoveel patienten die plastische chirurgie nodig hebben dat we geen andere optie zien. Wat dan wel weer een voordeeltje is van al die hernia's is dat het in Amerika normaal is dat de anesthesie verpleegkundige (de zogenaamde CRNA) spinale anesthesie zelf verzorgd. Dus ook het zetten van de spinaal. Onze baas hier is een anesthesioloog en professor uit Amerika en hij vind het wel een goed idee om ons te leren hoe we een spinaal mogen zetten. En woensdag heb ik dus voor het eerst mogen ervaren hoe het voelt om een spinale te prikken. Heel apart moet ik zeggen, bij de eerste had dr. John zelf moeite om hem te prikken, maar bij de tweede ging het eigenlijk meteen goed. Keiruig! Nou zal ik dat in Nederland wel niet mogen, maarja dat maakt nix uit. Hier hebben we toch maar weer mooi iets nieuws geleerd!
-
Dinsdag zijn we voor het eerst echt gaan uit eten. In het speciale boek (join us boek) stond een uitnodiging om te gaan uit eten in de international club. Bleek een of andere privé-club te zijn (neeeee!! Niet zoals de jing/jang club!). En de eigenaar van de club (meer restaurant dan club) was een voormalig lid van de US special forces. Hij had nu zijn eigen beveiligingsbedrijf en trainde security-mensen van presidenten, ambassades etc. Op een hoog militair niveau. Hij was in het verleden ook neergeschoten geweest in Guinea waarbij hij halfzijdig verlamd was geraakt. Nu zag je er niets meer van, hij had zich laten opereren in de UK in een of andere privé-kliniek. Volgens dr. John een super dure privé-kliniek.... Geld zat dus die man... Hij liet ook al het eten invliegen vanuit allerlei landen. Brood uit Europa, vlees uit Amerika en drankjes kwamen uit alle windrichtingen. Dat vond hij in Guinea allemaal niet goed genoeg. Zodra je eigenlijk in de zaak binnenkomt merk je het ook wel. Net alsof je ineens weer terug de 21ste binnenstapt. Alles vrij modern en strak gemeubileerd en geverfd. Heel raar. Het eten was ook echt lekker, heerlijke hamburger met avocado en lekker frietjes erbij! Hmmm! Lekker!!
-
Vandaag(donderdag) is er een brandoefening....sta je dan....dik een half uur buiten in de zon...pffff! Ik heb gelukkig vanavond vrij, maar Marloes zit/staat op hete kolen en wilt naar binnen. Hahaha!! Heel grappig!!
-
Vandaag hebben we ook een heel speciaal 'geval' op OK gehad. Een jongen van in de 30 die een enorme tumor in zijn mond heeft groeien. Een zogenaamd amelo blastoom. Afschuwelijk wat een ding.... Hij kan niet meer eten waardoor hij nog maar 40 kilo weegt. Dus de bedoeling is dat hij gewicht aan moet komen om hem te kunnen opereren..... En dat is natuurlijk niet zo makkelijk als je een enorme tumor uit je mond hebt groeien. Hij groeit ook naar boven de neusholtes in waardoor een kant van zijn gezicht helemaal uitgerekt is. Ademen is dus ook niet meer supermakkelijk.... Aangezien hij de afgelopen tijd nog steeds niet genoeg is bijgekomen heeft dr. Gary Parker besloten om hem een peg-sonde te geven (extern slangetje naar de maag via de buik om voeding over te geven). Maaaaaar daarvoor moet je onder narcose.....tja en hoe ga je iemand beademen als er een enorme tumor in de weg zit?!? Juist ja.....niet. Daarbij zou je wel kunnen proberen om hem te intuberen met een speciale scoop of whatever maar de tumor is goed doorbloed en begint ook te bloeden bij het minste of geringste dus dat risico wilden we ook niet lopen. Dus voordat we vandaag de peg-sonde konden inbrengen moesten we eerst een tracheostomie onder lokaal gaan doen. Heel erg spannend! Als er iets mis zou gaan dan hadden we een vet probleem. Ons enige back-up plan was een heel klein larynxmasker (speciale beademingstube) inbrengen en hopen dat dat voldoende zou zijn.....
Gelukkig ging de procedure heel goed. De jongen had af en toe wel wat pijn, maar hield zich supersterk, wat een bewondering heb ik daarvoor! Toen het tracheostoma eindelijk erin zat konden we daarover beademen en hebben we hem door middel van TIVA (voor de deskundigen) in slaap gemaakt. Nu is het afwachten. Eerst moet hij over de peg-sonde goed gevoed worden zodat hij weer wat bijkomt en vervolgens kan er aan de tumor begonnen worden....
-
Voor komend weekend weten we eigenlijk nog niet zeker wat we gaan doen. Misschien gaan we naar een weeshuis, met de kindertjes spelen... Moeten we nog even bekijken. En volgende weekend willen we graag wat meer van het land zien en hebben we als idee om een stuk de stad uit te gaan naar een soort vakantiehuisjes op een plek waar veel watervallen zijn. Genoeg op het programma dus nog!
-
Xxx