Bonjour!
Blijf op de hoogte en volg Michelle
09 Oktober 2012 | Guinea, Conakry
Daar zijn we weer! Na een hele lange zondag, mochten we vandaag beginnen aan onze eerste werkdag... Echt werken zou er niet inzitten, vooral eigenlijk nog meer papierwerk invullen en een orientatiedag volgen. Een van de Nederlandse verpleegsters hier op de Mercy attendeerde ons er gisteren op dat we ZEKER mee moesten doen met de half uur durende ochtend work-out... Ehmmm....okeeee... hoelaat begint die??? oh..kwart over 6 in de ochtend.....TUURLIJK doen we mee!!! (OMG! waar beginnen we aan?!?!?!?!) Dusssss nadat ik gisteravond erg laat mn malarone tablet had ingenomen en die rond 5h in de ochtend door mn slokdarm voelde branden (was serieus al aan het voelden of ie niet al doorgebrand was....pfff!) en ik vervolgens weer in slaap viel na een heerlijke slok chloorwater (alles wordt hier gezuiverd met chloor....dus ook het water....Jek!!) werd ik een uur later weer 'vredig' gewekt door mijn wekker.... Oh ja sporten....(why the h*** did i say yes?!?). Dus zijn we maar opgestaan en aan de work-out begonnen. Alleen.........die zogenaamde work-out bleek een militaire bootcamp! Een of andere kaalgeschoren, strak in het trainingspak zittende Amerikaan stond 'commands' te schreeuwen over welk been naar welke schouder moest om er vervolgens een 'killing' cardio-workout doorheen te gooien..... ( en neeeeeeee!! ik overdrijf niet!) Ik voel op dit moment spieren waarvan ik bestaan niet af wist...
Na helemaal afgebeuld te zijn geworden, gedoucht te hebben werden we verwacht voor de maandagochtend meeting.... deze werd zeer vredig geopend door een mevrouw met gitaar die een of ander nummer met veel 'Jezus loves u' etc etc zong.... Vervolgens de meeting....ehm.....ik weet echt totaal niet meer waar het over ging....dacht eigenlijk dat ik best goed oplette....maar kan me niets meer herinneren...hahahaha! (heb ik anders nooit....uh huh!)
En toen begon de 'OK-tijd'! Eindelijk! De 2 aanwezige anesthesiologen zijn allebei Brits en afschuwelijk....grappig! Heerlijk die droge Britse humor! Eerlijk gezegd was ik me gisteren wel een beetje zenuwachtig aan het maken over wat er van ons verwacht zou worden. Misschien werden we wel alleen maar gezien als het hulpje van de anesthesioloog en werden we beperkt tot het aangeven van hier en daar een spuitje of een naaldje....Dat zou ik echt geen 4 weken volhouden, dan ging ik wel bij de verpleging uithelpen op het schip...
Maar gelukkig bleek mijn ongerustheid totaal ongegrond.... Dr. B. (mag geen naam geven....wordt allemaal gemonitord) bleek heel blij te zijn met een Nederlandse anesthesie-verpleegkundige. Die waren tenminste zeer zelfstandig (een beetje zoals de Amerikaanse) dusssss na uitgevogeld te hebben hoe het anesthesietoestel werkte (een simpelere versie van ons eigen toestel in Roermond, beetje zoals ons reserve-toestel voor de kenners) zat ik binnen een mum van tijd alleen op de OK, terwijl dr.B de patienten op de recovery ging checken. Voelde me meteen thuis! Samen hebben we 4 patienten gehad met orthopedische problemen. Kinderen met kromme beentjes en een meisje van 15 met een klompvoetje... en vanavond ga ik nog even mijn patienten voor morgen bezoeken zodat ze me al eens gezien hebben en niet zo bang zijn als ze op de OK komen. Voor de mensen hier in Guinea is het schip en vooral de OK een soort buitenaardse beleving.... rare geluiden, mensen in blauwe pakjes, maskers voor de neus (alleen bij de ortho trouwens, bij de rest hoeft het niet), futuristische ruimtes etc etc. Ze vinden het allemaal ontzettend eng en spannend, en krijgen maar weinig mee van wat je ze verteld over wat je gaat doen. Ontspanning vooraf of herkenning van bepaalde personen is dus heel belangrijk...
Na het werken kreeg ik via via contact met een meisje uit Alaska die iemand zocht om haar dagelijkse 'run' mee te maken. Of ik mee wilde...? Zeker! Had gisteren al de hele dag op het schip doorgebracht (tot vervelens toe) en kon niet wachten om iets van de stad en de mensen te zien. Het is hier veilig genoeg om van het schip af te gaan (wel altijd met iemand samen, alleen hebben ze liever niet). De mensen zijn ondertussen gewend aan blanke mensen die door hun stad rennen en/of lopen. Tijdens het rennen moedigen ze je zelfs aan. Heel grappig. Wel moet je niets kostbaars bij je hebben (en eten is hier al kostbaar) want daar kunnen de mensen hier hun familie een paar weken of zelfs maanden te eten van geven dus is de drempel voor hen om iets van je te stelen heel laag. Er zullen overigens niet veel foto's van de stad zelf komen, aangezien het hier streng verboden is om foto's in het openbaar te maken. Als iemand het ziet wordt je opgepakt en moet je een hoge boete betalen. (heel erg corrupt allemaal)
Onze run was echt superleuk...maar heel vermoeiend....ongeveer 5,5 kilometer gerend bij een temperatuur van 27 graden. En in 1 stuk doorgerend (vooral omdat ik het te eng vond om te gaan lopen...hahaha). Mijn outfit was zeik en zeiknat (ja ranzig i know....maar wel waar)...
En daarnaaaaaa hebben we weer twee meetings gehad waarbij nog heel wat papierwerk ingevuld moest worden....pffff...
Heeeel vermoeiend vandaag, maar wel een topdag! kijk al uit naar morgen!
-xxx-
-
09 Oktober 2012 - 17:25
MAM :
Lieve Melle,
Leuk verslag wat je hebt geschreven, maar of je die work-out s'morgens blijft volhouden??
Verheug me al om je volgende verhaal weer te lezen.
heel veel liefs
Mam -
10 Oktober 2012 - 21:11
Yolke:
Meid,
wat zijn jullie sportief! Jullie komen als ware sporters retour!
Ha ha, wel lekker om zo even de stad in te gaan.
En jullie mogen zelfstandig werken, dat is mooi meegenomen! En contact met de patienten, van te voren en erna, dat is super.
Ik ga gauw naar je volgende verslag!
-
20 Oktober 2012 - 16:06
Mahmoud:
bonjour melle ik mahmoud een wonn nu holland wil graag hulp .je suis marie avec une femme guineen resident conakry doit bientot venier en holland maar moet taal leer daarrom ik wil jou voor haar contact .
mahmoud gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley