Weeshuis

We hebben er weer een weekend op zitten. waarvan vooral de zaterdag de drukke dag was. We hadden ergens halverwege de week afgesproken om zaterdag naar een weeshuis te gaan. Om daar met de kinderen te spelen, liedjes zingen, kleuren etc etc..... Gewoon zodat ze weer even kind kunnen zijn. Zaterdagochtend om 9uur hadden we afgesproken in het Cafe. En rond 10 over 9 liepen we met 9 mensen naar de jeep toe. We waren met 5 nederlanders en 4 engelstalige mensen. 1 Nederlandse vrouw (zwaar Hollands accent) had gekleurd papier meegenomen, schraartjes, lijm en voorleesboeken. En een Aziatisch meisje had cadeautjes meegenomen voor de kinderen omdat het haar laatste week was. Op de heenreis kijk je echt je ogen uit. Overal zie je kraampjes met mensen, veel kleuren en de gewoon niet te missen rotzooi overal.....Waar je ook kijkt, er ligt altijd wel ergens een berg afval.....verschrikkelijk. Het stomme is....als je nou een container neer zou zetten waar ze de rotzooi in kwijt zouden kunnen, zouden ze het nog ernaast gooien...Het boeit die mensen helemaal niets. Daar gaat het gewoon al mis hier in dit land. Ze zijn totaal niet hygienisch.... maarja...even terug naar mijn verhaal....
Na de 45 minuten durende rit kwamen we aan bij het weeshuis dat gerund voor door een pastoor van de christelijke kerk. Het was eigenlijk gewoon een klein woonhuis (met 1 verdieping), 3 slaapkamers en 1 grote woonkamer met een ienimini kookstel.... Voor de ingang was nog een smal overdekt terras waar een paar stoelen stonden waar kinderen in zaten. Toen we binnenkwamen was het nog een beetje onwennig...de kinderen zien je voor het eerst en zijn nog verlegen. Maar dat gaat al snel na een aantal vragen over en weer. Er wonen verschillende kinderen in het tehuis. Kinderen die gewoon geen ouders meer hebben, maar ook kinderen met bijvoorbeeld nog maar 1 ouder, die gewoon niet meer kan of wilt zorgen voor haar kind.... heel triest.... en ze zijn van alle leeftijden... oudste jongen was 16 jaar. Jongste een babytje van een paar maanden oud...... Wat me opviel was dat die kinderen ontzettend goed gemanierd waren, en ze spraken best wel goed Engels. Lezen en schrijven konden de meeste helaas niet. Ze gingen af en toe wel naar school volgens mij, maar niet langer als een uur.....
ja wat leer je nou in een uur.
Na even met de kindertjes gepraat te hebben begon onze Hollandse mede mercy shipper (ehem) iedereen bij elkaar te roepen. De kinderen zaten al klaar in een kring en toen was het tijd om liedjes te gaan zingen. Natuurlijk waren het van die jezus en god liedjes (niets mis mee op zich) en zongen we in volle borst mee (not!). Ieder kindje mocht een liedje beginnen.....op een gegeven moment kreeg een meisje van ongeveer 15 jaar de opdracht om een liedje te beginnen en ik weet niet meer wat de tekst was, maar ze begon te zingen en het klonk zo in en in triets dat me de tranen in de ogen sprongen....pffff heftig......
Na het zingen kreeg onze Hollandse mede mercy shipper het idee om voor te lezen uit een van haar prentenboeken. Het onderwerp......de creatie van God..........(...)okeeeee
Op dag 1 bla bla bla.....op dag 5 (ofzo) maakte god de dieren die allemaal vredig naast elkaar leefden elkaar niet opaten.....(hello!! van welke wereld kom jij????) en op de 6e dag werden adam en eva gemaakt en toen was de wereld perfect (zei ze toen ze een blanke adam en eva liet zien).En die kinderen hoeven maar naar buiten te kijken om te zien dat de wereld niet perfect is..... Had dat mens daar ter plekke wel wat aan kunnen doen....bah bah wat een kwatsj! Maarja wat doe je eraan....ze zijn hier op de boot helemaal into the Lord en Jezus....wat op zich ook niet erg is, heb alleen moeite met dat opdringen van een geloof aan anderen.....
-
maargoed waar was ik gebleven.....na het voorlezen hebben we bloemetjes uitgeknipt en op een groot karton geplakt.....geknutseld dus....Vonden de kinderen heel erg leuk....En toen was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen..... De pastoor gaf aan dat hij het heel leuk vond dat we waren gekomen, maar dat het de kinderen ook altijd weer pijn deed als we weg gingen, zeker als het mensen waren die maar voor korte termijn op de Mercy waren... Ik hoop maar dat de kinderen daar zonder al te veel problemen kunnen opgroeien en een toekomst kunnen opbouwen...
-
Toen we weer terug waren bij de haven zijn we nog even de stad ingelopen met een groep meiden. FF shoppen! Helaas nergens een Karen Millen winkel te bekennen! hahaha! Maar wel veel souvenirwinkeltjes.....dus hebben we wat souvenirs gekocht.... bloedheet in die tentjes trouwens en dankzij marloes der ineens opkomende Frans hebben we nog goed kunnen onderhandelen ook! Keigrappig!
En als afsluiter van de dag zijn we gaan uit eten bij een tentje aan het strand dat Obama's heete. Heel erg leuk, maar wel Afrikaanse stijl...we moesten namelijk een uur op ons eten wachten en dat was vooral voor mijn zeer ongeduldige partner in crime afzien! hahaha. En toen we eenmaal ons eten kregen had ik een zaklamp nodig om te zien wat er op het bord lag.....boven ons tafeletje was namelijk gaan licht....tja..... maar was lekker gelukkig, fish en chips......hmmmm!!
-
En wat hebben we vandaag gedaan?.......................helemaal niets!! hahaha....dus valt weinig te vertellen..... ergens aan het einde van de week zal ik weer een nieuw verslagje sturen!


-xxx-